خبراقتصادی – سید محسن طباطبایی‌مزدآبادی افزود: در این بازه زمانی استان‌های کردستان، هرمزگان و خوزستان دارای کمترین تغییرات و استان‌های بوشهر، خراسان‌رضوی و همدان بیشترین ضریب تغییرات را داشته‌اند.
در بررسی قیمت زمین ساختمان‌های شهری در سال ۸۰ متوسط قیمت زمین برای کل کشور برابر با 583.3هزار ریال بوده است که استان‌های تهران، کردستان و هرمزگان بالاترین قیمت را در این سال داشته‌اند و استان‌های بوشهر، کهگیلویه و بویراحمد و سیستان و بلوچستان کمترین رقم را به خود اختصاص داده‌اند.
طباطبایی با تاکید بر اینکه براساس یافته‌های این تحقیق در سال ۸۰ قیمت زمین شهری از متغیرهای درصد شهرنشینی و مساحت زمین شهری به‌طور معناداری تاثیرپذیر نبوده است، ادامه داد: در سال ۱۳۹۰ قیمت متوسط زمین شهری برابر با 5417.7 هزار ریال بوده است و در این سال نیز استان‌های تهران، خراسان‌رضوی و آذربایجان‌شرقی بیشترین قیمت را به خود اختصاص داده‌اند و کمترین قیمت نیز برای سیستان و بلوچستان، یزد و خوزستان بوده است.
مدرس دانشگاه خوارزمی بیشترین درصد تغییرات در قیمت زمین شهری را در سال‌های ۸۵ تا ۹۰ مربوط به استان‌های قزوین، خراسان‌رضوی و چهارمحال و بختیاری دانست و گفت: استان‌های خوزستان، هرمزگان و گلستان نیز در این بازه زمانی کمترین درصد تغییرات را داشته‌اند.
وی ادامه داد: بر این اساس می‌توان گفت با افزایش درصد شهرنشینی و کاهش مساحت، قیمت زمین افزایش داشته است و از این منظر درصد شهرنشینی به‌طور معنادار و متوسط مساحت زمین شهری به صورت غیر معنادار توانسته‌اند قیمت زمین شهری را در سال ۹۰ پیش‌بینی کنند.
طباطبایی با اشاره به اینکه این پژوهش به‌طور کلی به بررسی تاثیر مساحت زمین شهری و درصد شهرنشینی بر قیمت مسکن در بازه زمانی ۱۰ساله پرداخته است، یادآور شد: مولفه‌هایی مثل رشد نقدینگی، افزایش حجم پول، ضعف در سرمایه‌گذاری بخش‌های صنعت، کشاورزی و خدمات، ضعف بازارهای مالی، عدم توانایی بازار سرمایه برای جذب وجوه نقدی، نقش مسکن به عنوان دارایی خانوار، حضور پررنگ دلالان مسکن و عدم کنترل سوداگری نیز در افزایش قیمت مسکن تاثیرگذار است که ضرورت دارد، پژوهش‌های علمی و کاربردی در خصوص تاثیر جداگانه و توام آنها بر رشد قیمت مسکن صورت بگیرد.