مطالب حرفه ای و صنفی
پیش بینی انحلال سازمانهای نظام مهندسی ساختمان درصورت عدم توجه به مسئله کارآفرینی و افزایش صلاحیتهای حرفه ای!
بنده ابتدا سئوالات ذیل را طرح مینمایم و سپس ضمن پاسخ به آنها، به بحث و بررسی موضوع خواهم پرداخت:
1- هر یک از کلمات سازمان، نظام، مهندسی، ساختمان یعنی چه؟ و چرا این کلمات کنار هم قرار گرفته اند و چه مفهومی را در اذهان متبادر مینمایند؟
2- و اگر کلید واژه کارآفرینی را به آن اضافه نمائیم چه حاصل میگردد؟ یعنی کارافرینی در سازمان مذکور چه میشود؟
3- برای افزایش صلاحیتهای حرفه ای، مهندسان عزیز مرتبط با ساختمان چه میخواهند انجام دهند؟
در پاسخ به سئوال اول باید عرض کنم هر یک از کلمات نشان از جمع نمودن عده ای به منظور ایجاد ساختار، نظم، خلاقیت و ایجاد اشتغال دارد. موضوعی که نیاز دارد که در این بخش کلیه بخش های آن مورد بازنگری واقع گردد و این بازنگری میتواند از فرایندهای سازمان آغاز گردد و بعد به ساختار آن برسد و بعد نتیجه اش قطعا" در رفتار سازمانی آن سازمان خود را نشان خواهد داد. در این بخش همکاری کلیه مسئولین و ذینفعان سازمان نقشی انکار ناپذیر خواهند داشت. به نظر میرسد دانش این بخش باید در اکثریت مسئولین و ذینفعان سازمان ابتدا ایجاد گردد که البته در تلاشیم تا این اتفاق بیافتد.
در پاسخ به سئوال دوم باید عرض کنم که کارآفرینی سه بخش دارد کارآفرینی فردی، سازمانی و اجتماعی. هرگاه بتوانیم در یک سازمان پویایی ایجاد نمائیم و تغییرات متناسب با تعداد اعضاء همراه با ارزش افزوده سازمانی را شاهد باشیم میتوانیم نوید دهیم که آن سازمان یک سازمان کارآفرین با نگرش سازمانی نیز میباشد. مادامی که نتوانیم شاهد بالندگی و خود یادگیرندگی در سازمان باشیم به یک کارآفرینی سازمانی دست نیافتیم و فقط یک حلقه کاری به حلقه های قبلی بدون مطالعه زیر ساختی اضافه کرده ایم که در دراز مدت باز کردن گره های سازمانی را سخت تر نمودیم و این موضوعی است که در سازمان نظام مهندسی در لایه های مختلف شاهدش هستیم.
هر از گاهی یک کمیسیون، یک کمیته، یک کارگروه، یک واحد یک به یک درست میشود و بعد عملا یک بخش به سایر بخشها اضافه میشود اما روابط سازمانی و درگیریهای سازمانی که یک واحد بر روی سایر واحد ها میگذارد ممکن است بررسی نشود و چه بسا تشکیل یک بخش اثرات منفی در کلیات سازمانی داشته باشد هر چند که در رشد بخشی از سازمان موثر و مفید باشد. بنابراین سازمان نظام مهندسی میتواند در هر سه بخش کارآفرینی فعالیت نماید به شرطی که برای هر یک از این سه بخش برنامه داشته باشد و این موضوعی است جدی و چالش برانگیز که کمتر در سازمانها شاهدش هستیم.
هر سازمان بالنده ای نسبت به اعضاء خود وظایفی دارد که سازمان نظام مهندسی مبرا از این مسئولیت اجتماعی نیست موضوعی که بسیار زیاد ولیکن بسیار غیرعلمی به آن پرداخته شده است و اکنون هر چه این سازمان جلوتر میرود، برخی افراد حل مسئله را در پاک کردن صورت مسئله می بینند یعنی انحلال نظام مهندسی. ولیکن واقعیت آنست که ریشه اصلی در عدم علم و دانش کافی در این مقوله است و باید به این بحث عمیق تر و درست تر پرداخت که مهمترین بخش آن ریشه در عدم چشم انداز مناسب در صنعت ساختمان و تربیت مهندسین کشور دارد.
در ذیل اشاراتی خواهم داشت که این سازمانها چگونه میتوانند همزمان و زمان بندی شده پیش روند:
در اولین گام، یک ساختمان در ترازهای مختلف کمی و کیفی با چه رشته های مهندسی سر و کار دارد. در چه مقطع، چه زمان و چند درصد از فرایند احداث یک ساختمان با این افراد یا گروه های حقیقی و حقوقی از نظر تخصصی مرتبط می باشد. کمی نمودن میزان و اندازه بازار این حوزه، تلاش در تخصصی تر نمودن هر بخش خواهد داشت.
در گام دوم سازمان نظام مهندسی ساختمان نسبت به شناسائی کلیه فرایندهای سازمانی و IT محور کردن فعالیت های خود باید همت بگمارد.
در گام سوم باید تناسبی ایجاد کرد مابین نیاز ذینفعان و مشتریان سازمان نظام مهندسی با دانش، مهارت و نگرش اعضاء نظام مهندسی در گروه های مختلف حرفه ای و سنی از بخش های مختلف شهری در استانهای و شهرهای مختلف.
در گام چهارم از نظر قیمتی این خدماتی که قرار است این گروه علمی و اجرایی به مردم بدهند باید در هر حوزه مشخص گردد و تعریف شود که چند درصد از فرایند احداث یک ساختمان قرار است به بخش خدماتی ساخت آن تعلق بگیرد و مردمی که میخواهند بسازند چگونه میتوانند به طرق مختلف آنرا کاهش دهند. در غیر اینصورت همه این کارها و اقدامات آنچنانکه تاکنون بسیار ناموفق و یا لاک پشتی به پیش رفته است ادامه دار خواهد بود و در آینده ای نچندان دور شاهد انحلال این سازمان خواهیم بود بدلیل بی کفایتی اش نسبت به ساخت وساز در شهر!
و البته گامهای دیگر نیز دارد که در این مقال نمی گنجد.
محمدرضا نجفی - نقل از راهبر مهندسان ساختمان
آرشيو مطالب...